محرم و عاشورا بزرگ ترین آیه توحیدی برای دعوت به خدای متعال و ذخیره‌ای الهی برای پیشبرد امت اسلام در طول تاریخ است. این جمله ظاهرا ساده به نظر می‌رسد ولی دنیایی از معرفت در آن نهفته است.

چرا محرم و عاشورا بزرگ‌ترین آیه توحیدی است؟

بررسی تاریخ از صدر اسلام تا کنون: از همان ابتدایی که پیامبر اکرم (ص) تبلیغ دین اسلام را وارد عرصه سیاست کردند، هجمه‌ای به طول تاریخ در مقابل پیامبر ایستادگی کرد؛ به نام «کفر». در بررسی تاریخ زندگی پیامبر (ص) و امام علی (ع)، کفر به کمک نفاق توانست سدی در مقابل کارهای توحیدی پیامبر(ص) ایجاد کند اما پیامبر(ص) و امام توانستند این سد را شکسته و بر کفر و ابرقدرت‌های جهان مثل امپراطوری روم غلبه پیدا کنند ولی از آنجا که شیوه زمامداری حاکمین که نشأت گرفته از حاکمان رومی و ایرانی بود، با ریشه‌های بسیار عمیقی که در جامعه داشت، تبدیل به یک ساختار و روابط عمیقی در جامعه شد و توانست کارهایی را که پیامبر(ص) برای موحد کردن مردم انجام داده بود را به محاق ببرد. اگرچه بعثت پیامبر خاتم آغاز بیداری مردم بود و این مهمترین کاری بود که بعد از شش هزار و هشتصد سال انجام شد و اگرچه شالوده نظام اسلام بر مبنای توحید قرار گرفته بود ولی کسانی که اطراف پیامبر بالاخص از صحابی خاص زندگی می‌کردند، از درون و باطن به آنچه که حضرت می‌فرمودند، اعتقاد نداشتند. بنابراین از همان ابتدا به دنبال تشکیل حکومت برای خودشان بودند و از زمانی که پیامبر(ص) نام امام علی(ع) را به عنوان جانشینش در مرحله‌های مختلف مطرح می‌کردند، برای خودشان برنامه چیده بودند که یک روزی نیابت را از امام بگیرند. در واقع جریان خلافت یک شبه به وجود نیامده بود. پبامبر اکر(ص) بارها و بارها بحث امامت و ولایت را مطرح کردند و امام علی(ع) را در منصب‌های مختلف گماردند تا همه متوجه شوند بعد از پیامبر(ص)، علی(ع) شایستگی رهبری سیاسی، دینی، فرهنگی، نظامی و همه جانبه جهان اسلام را به عهده دارد.