فهرست

نقش اختیار در نظام سازی کفر و ایمان

درباره پخش ویدیو نقش اختیار در نظام سازی کفر و ایمان

متن پادکست:

خدای متعال برای اینکه نعمت را یک مقیاسی بالا ببرد، مثل اینکه بچه شیرخوار غذا خور شود لذا می‌گوییم مقیاسش عوض شده، وضعیت خوراکش تغییر پیدا کرده. یعنی یک لذت‌های جدیدی را می‌تواند ببرد. یک رشد بیشتری را می‌تواند بکند. خدای متعال این غرض را که بخواهد نعمت را در عالم دنیا اضافه کند، با وجود مانع این کار را انجام می‌دهد.
یعنی اگر شما به چیزی علاقه داشته باشید و بخواهید به آن برسید و مانعی برای شما وجود نداشته باشد حتما لذت دارد. اما اگر مانعی برای وصال وجود داشت و شما این مانع را کنار زدید و به وصال رسیدید، حتما لذت بالاتری دارد.

پس خدای متعال موجودی را خلق کرد که بتواند خلاف مشیت خودش رفتار کند و نقش مانع را ایجاد کند.

شر خلق کرده؟

ابداً، سبحان هو و تعالی. اما قدرت شرارت که من بتوانم این کار را انجام دهم، اما مکلفم کرده که این کار را نکنم، این قدرت همان مانع هست.

طبیعتاً لذتی که یک انسان از عبادتش می برد با لذتی که یک سنگ می‌برد تفاوت دارد. آن‌ها هم تسبیح می‌کنند؟ بله.  قرآن می‌فرماید، همه تسبیح می‌کنند، حیوان و نبات عبادت می‌کنند، اما می‌گوید انسان به گونه دیگری از عبادت لذت می‌برد. یک ابتهاج دیگری دارد. این به دلیل وجود مانع است که می‌تواند این کار را هم نکند.

خب وقتی این وضعیت ایجاد شود، طبیعتاً دو نظام ایجاد می‌شود. یک نظامی که می‌خواهد طبق مشیت خدای متعال رفتار کند و یک نظامی که می‌خواهد خلاف مشیتش رفتار کند.
پس اقتضای این دنیا از ابتدا تا انتهایش به دلیل وجود اختیار، دو نظام کفر و ایمان هست. همانطور که آن صاحب دارد، این هم صاحب دارد. لذا ابلیس مجبور در این که بخواهد طغیان کند نبود، اختیار داشت خودش انجام داد. خدا او را در شرارت خلق نکرد، در یک قدرتی خلق کرد که بتواند خلاف مشیعت رفتار کند و به محضی که به او امر کرد و می خواست تخطی کند خدای متعال به او مهلت داد. صد سال مهلت داد. امر سجده هست اما مهلت هم هست. صدسال در وجود حضرت آدم رفت و برگشت و قیاس کرد، گفت او از خاک و من از آتش هستم . خدایا تو که خلق کردی کیفیت آتش را بهتر از خاک خلق کردی.

صد سال مهلت داشت بعد از صد سال گفت نه.

سایر پادکست ها:

نقش اختیار در نظام سازی کفر و ایمان

درباره پخش ویدیو نقش اختیار در نظام سازی کفر و ایمان

متن پادکست:

خدای متعال برای اینکه نعمت را یک مقیاسی بالا ببرد، مثل اینکه بچه شیرخوار غذا خور شود لذا می‌گوییم مقیاسش عوض شده، وضعیت خوراکش تغییر پیدا کرده. یعنی یک لذت‌های جدیدی را می‌تواند ببرد. یک رشد بیشتری را می‌تواند بکند. خدای متعال این غرض را که بخواهد نعمت را در عالم دنیا اضافه کند، با وجود مانع این کار را انجام می‌دهد.
یعنی اگر شما به چیزی علاقه داشته باشید و بخواهید به آن برسید و مانعی برای شما وجود نداشته باشد حتما لذت دارد. اما اگر مانعی برای وصال وجود داشت و شما این مانع را کنار زدید و به وصال رسیدید، حتما لذت بالاتری دارد.

پس خدای متعال موجودی را خلق کرد که بتواند خلاف مشیت خودش رفتار کند و نقش مانع را ایجاد کند.

شر خلق کرده؟

ابداً، سبحان هو و تعالی. اما قدرت شرارت که من بتوانم این کار را انجام دهم، اما مکلفم کرده که این کار را نکنم، این قدرت همان مانع هست.

طبیعتاً لذتی که یک انسان از عبادتش می برد با لذتی که یک سنگ می‌برد تفاوت دارد. آن‌ها هم تسبیح می‌کنند؟ بله.  قرآن می فرماید، همه تسبیح می‌کنند، حیوان و نبات عبادت می‌کنند، اما می‌گوید انسان به گونه دیگری از عبادت لذت می‌برد. یک ابتهاج دیگری دارد. این به دلیل وجود مانع است که می‌تواند این کار را هم نکند.

خب وقتی این وضعیت ایجاد شود، طبیعتاً دو نظام ایجاد می‌شود. یک نظامی که می‌خواهد طبق مشیت خدای متعال رفتار کند و یک نظامی که می‌خواهد خلاف مشیتش رفتار کند.
پس اقتضای این دنیا از ابتدا تا انتهایش به دلیل وجود اختیار، دو نظام کفر و ایمان هست. همانطور که آن صاحب دارد، این هم صاحب دارد. لذا ابلیس مجبور در این که بخواهد طغیان کند نبود، اختیار داشت خودش انجام داد. خدا او را در شرارت خلق نکرد، در یک قدرتی خلق کرد که بتواند خلاف مشیعت رفتار کند و به محضی که به او امر کرد و می‌خواست تخطی کند خدای متعال به او مهلت داد. صد سال مهلت داد. امر سجده هست اما مهلت هم هست. صدسال در وجود حضرت آدم رفت و برگشت و قیاس کرد، گفت او از خاک و من از آتش هستم . خدایا تو که خلق کردی کیفیت آتش را بهتر از خاک خلق کردی.

صد سال مهلت داشت بعد از صد سال گفت نه.